skipToContentskipToFooter

Verpakkingen die bestemd zijn voor het vervoer van gevaarlijke stoffen moeten, uitzonderingen daargelaten, zijn goedgekeurd.

UN-keuringskenmerk

Deze verpakkingen zijn te herkennen aan het UN-keuringskenmerk, dat duidelijk zichtbaar en leesbaar op de verpakking is aangebracht. Het UN-keuringskenmerk geeft onder meer informatie over de soort verpakking, het verpakkingsmateriaal, of de verpakking bestemd is voor vloeistoffen of vaste stoffen, het jaar of maand van fabricage en de fabrikant.

Op grote verpakkingen en IBC’s moet daarnaast een symbool worden aangebracht dat de maximum stapelbelasting aangeeft dan wel dat stapelen niet is toegestaan.

De toegestane verpakkingen voor het vervoer van gevaarlijke stoffen en de constructie- en testcriteria zijn gebaseerd op internationale aanbevelingen door de Verenigde Naties. Deze zijn vrijwel geheel door de verschillende vervoertechnieken overgenomen. Daardoor kunnen nagenoeg dezelfde verpakkingen worden gebruikt voor wegvervoer (ADR), spoorvervoer (RID), zeevervoer (IMDG), luchtvervoer (IATA) en binnenvaart (ADNR).

Van verpakkingen die in Nederland zijn gefabriceerd, moet het constructietype door de bevoegde autoriteit of een door haar erkende instantie worden beproefd en toegelaten. Testing & Consultancy Packaging International (T&C PI) in Breda, vestiging van het Belgisch Verpakkingsinstituut BVBA, is voor Nederland de erkende keuringsinstantie.

Verpakkingsgroepen

In de meeste gevarenklassen zijn verpakkingsgroepen opgenomen:

  • verpakkingsgroep I voor zeer gevaarlijke stoffen
  • verpakkingsgroep II voor gevaarlijke stoffen
  • verpakkingsgroep III voor minder gevaarlijke stoffen

De toegestane verpakkingen zijn dus mede afhankelijk van de gevaarseigenschappen van een stof.

In het keuringskenmerk op de verpakking is een code opgenomen die de groep aangeeft waarvoor het constructietype is toegelaten:

  • 'X' voor stoffen van de verpakkingsgroepen I t/m III
  • 'Y' voor stoffen van de verpakkingsgroepen II en III
  • 'Z' voor stoffen van de verpakkingsgroep III

Soorten verpakkingen

Er zijn drie soorten verpakkingen:

  • pakmiddelen;
    vaten, dozen, jerrycans, etc. De maximale inhoud is 400 kg of 450 liter, afhankelijk van het verpakkingsmateriaal en het product dat erin wordt vervoerd
  • IBC's (intermediate bulk containers);
    uitgezonderd in het luchtvervoer mag voor een groot aantal stoffen een IBC worden gebruikt. Een IBC is een stijve of flexibele vervoerbare verpakking die een inhoud heeft van maximaal 3000 liter. IBC’s zijn ontworpen voor behandeling met mechanische hulpmiddelen
  • grote verpakkingen;
    uitgezonderd in het luchtvervoer mag voor een aantal stoffen gebruik worden gemaakt van een grote verpakking. Een grote verpakking bestaat uit een buitenverpakking die voorwerpen of binnenverpakkingen bevat. Zo’n verpakking heeft een nettomassa van meer dan 400 kg of een inhoud van meer dan 450 liter, maar maximaal 3 kubieke meter. Grote verpakkingen zijn ontworpen voor behandeling met mechanische hulpmiddelen. 

Vragen over gevaarlijke stoffen?

Dana en haar collega's helpen je graag verder

Gevaarlijke stoffen evofenedex