Kennis en informatie over juridische vraagstukken

Vraag: “Welke zaken moeten we in onze distributiecontracten opnemen in verband met het gebruik van ons merk en andere intellectuele eigendomsrechten?”

Antwoord: “Wat niet mag ontbreken is dat uw distributeur het recht en de plicht krijgt om uw merk in ongewijzigde vorm te gebruiken voor (slechts) de verkoop van de contractproducten. Dit gebruiksrecht moet vervallen vanaf beëindiging van de overeenkomst. De distributeur verkrijgt van u een zogenaamde licentie voor het gebruik van uw merk. De voorwaarden voor het gebruik hiervan dienen duidelijk in het contract te worden omschreven. Zo mag de distributeur niet handelen op een manier die tot schade aan de reputatie van uw merk kan leiden. Alle rechten van uw distributeur om gebruik te maken van uw intellectuele eigendomsrechten zullen moeten komen te vervallen vanaf de datum waarop de overeenkomst wordt beëindigd, zo mogelijk gezekerd door een boete verschuldigd bij overtreding. Ook noodzakelijk is een bepaling over inbreuken op uw intellectuele eigendomsrechten door derden; inbreuken moeten zo spoedig mogelijk door uw distributeur aan u te worden gemeld. Verder is van belang dat uw distributeur de door u verlangde maatregelen treft bij de opsporing en gerechtelijke vervolging van derden die in het afzetgebied inbreuk maken op uw intellectuele eigendomsrechten.”

Vraag: “Veel van onze distributeurs verkopen onze producten via platforms als Amazon. Dit wil ik eigenlijk verbieden om zo ons imago en onze presentatie te kunnen controleren. Daarnaast wil ik ook niet dat onze distributeurs aan dergelijke platforms zelf verkopen. Kun je dit juridisch gezien wel verbieden?”

Antwoord: “Verkoop door uw distributeurs via platforms als Amazon kunt u hen in principe verbieden.Verkoop door distributeurs aan platforms als Amazon kunt u echter niet verbieden, tenzij er sprake is van een selectief distributiesysteem. U zou Amazon wel exclusief aan uzelf kunnen voorbehouden (en hogere prijzen aan Amazon vragen), waardoor u distributeurs weghoudt.”

Vraag: “Onze handelsagenten vragen wel eens een vaste vergoeding vanwege het feit dat er kosten moeten worden gemaakt die zij niet kunnen betalen uit commissies, omdat het om nieuwe markten gaat waar onze producten nog geïntroduceerd moeten worden. Ik overweeg voor te stellen om de eerste twaalf maanden van het contract een vaste vergoeding te betalen, die na verstrijken van de twaalf maanden uit commissie in nader overeen te komen bedragen terugbetaald moet worden. Staat de handelsagent dan bij eenzijdig beëindigen van de overeenkomst binnen twaalf maanden door ons in zijn recht om het bedrag niet terug te betalen omdat hij geen mogelijkheid heeft gehad commissie op te bouwen?”

Antwoord: “Een dergelijke vaste maandelijkse vergoeding valt te zien als een (niet variabele) beloning voor de door de handelsagent uitgevoerde werkzaamheden en de in dat kader te maken kosten ten behoeve van zijn principaal. Een contractuele verplichting tot terugbetaling daarvan door de agent bij het einde van de agentuurovereenkomst, om welke reden, op welk moment en in welke vorm dan ook, heeft naar onze mening geen rechtsgevolg krachtens de artikelen 7:405 en 411 BW. Kortom, indien de handelsagent op enig moment zou weigeren om vrijwillig aan de contractueel vastgelegde verplichting tot terugbetaling te voldoen en er zou over die vordering worden geprocedeerd onder het Nederlandse recht dan is er vermoedelijk geen reële kans op toewijzing aanwezig.”

Vraag: “Wij doen incidenteel leveringen aan Rusland en we weten dat dit land sancties zijn opgelegd. We hebben dit onderzocht en geconcludeerd dat we hier niet onder vallen. Toch heeft onze huisbank ons verzocht documenten te overleggen waaruit blijkt dat wij niet in strijd handelen. Moeten wij hieraan meewerken?”

Antwoord: “Op grond van de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) dienen verschillende instellingen, waaronder ook banken en andere financiële ondernemingen, zich in te spannen om te voorkomen dat hun dienstverlening wordt gebruikt voor witwassen of financieren van terrorisme. De Wwft schrijft daartoe een verplicht cliëntenonderzoek voor. In het kader van dit cliëntenonderzoek verzamelen banken onder meer informatie over de identiteit van de cliënt, diens uiteindelijk belanghebbende en het doel en de aard van de beoogde relatie met de cliënt. Indien een bank niet kan voldoen aan de vereisten van het cliëntenonderzoek, wordt de bank geacht van dienstverlening aan de cliënt af te zien of de dienstverlening te beëindigen.”

Vraag: “Een collega wees mij erop dat op een Duitse website altijd een zogenaamd ‘Impressum’ moet staan. Ik vraag mij af of dit ook voor ons bedrijf geldt. Wij hebben immers een Duitstalige website.”

Antwoord: “De Telemediengesetz (mediawet) verplicht Duitse websites inderdaad tot het hebben van een Impressum. Alle websites die zijn gepubliceerd door Duitse individuen of organisaties vallen onder de wet, dus niet alleen websites met een .de domein. Het Impressum moet informatie bevatten over de uitgever, inclusief naam en adres, telefoonnummer of e-mailadres, Kamer van Koophandel-nummer, belastingnummer en andere informatie, afhankelijk van het type bedrijf. In het geval van Nederlandse dienstverlenende websites staan er in het Burgerlijk Wetboek voorschriften over het vermelden van contact- en bedrijfsgegevens (3:15d & 6:230m BW).”

Vraag: “Hoe kunnen wij de risico’s op het gebied van productaansprakelijkheid die verbonden zijn aan export naar de Verenigde Staten reduceren?”

Antwoord: “Belangrijk is om goed in beeld te hebben tot wat voor soort claims en juridische procedures uw product zou kunnen leiden. Het maakt verschil of het product bedoeld is voor bij de consument thuis of dat het om business-to-business-leveringen gaat. Tevens moet u er uiteraard voor zorgen dat het product aan de Amerikaanse regelgeving voldoet. Verder is van belang voor een goede voorlichting omtrent uw product te zorgen door middel van bijvoorbeeld een bijgevoegde duidelijke gebruiksaanwijzing, manual e.d. Er zal ook gekeken moeten worden naar de mogelijkheden het product op te sporen als achteraf blijkt dat er een onverwacht risico aan kleeft (tracking & tracing). Het spreiden van risico’s door uitgebreide contractuele bepalingen is aan te raden. In contracten kunt u zich overigens nooit geheel beschermen tegen claims van consumenten of andere derden die geen partij zijn in die overeenkomsten. Wel kan een goed contract ertoe leiden dat u (later) een

bijdrage in de kosten en/of schadevergoedingen van uw distributeur kunt vragen, indien zijn rol in het advies- en verkoopproces een van de oorzaken van de claim was. Een laatste stap is het afsluiten van een verzekering. Het verzekeren van uw productaansprakelijkheid bij export naar de Verenigde Staten is in de meeste gevallen zinvol, zelfs als u er zeker van bent dat uw product nooit schade kan veroorzaken. Ook een ongegronde claim kan immers tot hoge (advocaat)kosten leiden.”

Vraag: Wij hebben onlangs algemene verkoop- en leveringsvoorwaarden laten opstellen. Deze zijn in het Nederlands. We doen echter zaken met klanten in diverse EU-landen. In welke taal moeten we onze voorwaarden ter beschikking stellen?

Antwoord: De afnemer in het buitenland moet de algemene voorwaarden kunnen lezen en begrijpen. Het is dus nodig deze te laten vertalen naar de moedertaal van de afnemer. Indien de afnemer niet in zijn moedertaal, maar bijvoorbeeld altijd in het Engels communiceert, kan worden volstaan met een Engelstalige versie.

Vraag: Wij gaan een handelsagent in Engeland aanstellen. Deze persoon is nu 63 jaar en heeft aangegeven dat hij over vier jaar met pensioen wil gaan. Hoe zit het met zijn recht op  klantenvergoeding als hij zelf over vier jaar opzegt in verband met zijn pensioen?

Antwoord: In het contract zal Nederlands recht van toepassing worden verklaard. Volgens de Nederlands agentuurwetgeving is de klantenvergoeding niet verschuldigd wanneer de agent zelf de  overeenkomst beëindigt. Hij heeft echter wel weer recht op de klantenvergoeding als de beëindiging is gerechtvaardigd door leeftijd, invaliditeit en ziekte. In zijn algemeenheid zal het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd voldoende rechtvaardiging geven.

Vraag: Ik doe internationaal zaken. Kan ik dan het Weens Koopverdrag uitsluiten?

Antwoord: Om een eenduidige uitleg van de overeenkomst te verkrijgen, is het zelfs raadzaam om het Weens Koopverdrag uit te sluiten als je met buitenlandse partijen zaken doet. Nederlandse bedrijven die internationaal zaken doen, verklaren vaak Nederlands recht van toepassing op de overeenkomst. Wat zij daarbij nogal eens vergeten, is dat als onderdeel van het Nederlands recht ook het zogenoemde Weens Koopverdrag van toepassing is op een contractuele verhouding. Dat is het VN-verdrag over internationale koopovereenkomsten van roerende zaken van 1980, ook wel bekend onder de Engelse afkorting CISG. Het is een internationaal verdrag dat het recht rondom internationale koop- en verkoopovereenkomsten van roerende zaken regelt.