De polis

Dit is een contract dat de verhouding tussen verzekerde en verzekeraar bepaalt. Het zal duidelijk zijn, dat er zoveel mogelijk uniformiteit moet bestaan in de tekst van de polissen. De basispolis in Nederland is of heet nu Nederlandse Beurs-Goederenpolis 2006. Hierop zijn allerlei aanvullingen en beperkingen mogelijk, voor welke clausules ook standaard teksten bestaan. Volgens Nederlands recht volgt de verzekeringspolis het belang. Ingeval van verkoop van de verzekerde goederen is een speciale overdracht of endossement van de op Nederlands recht gebaseerde polis formeel dus niet nodig.

Naar Engels recht is dit anders. Een op naam gestelde polis moet daar voor overdracht worden geëndosseerd. Vandaar dan ook dat dikwijls om een geëndosseerde polis wordt gevraagd of ook om een polis 'aan toonder' of 'bearer'.

Het is wellicht goed erop te wijzen dat transportverzekeraars ook het systeem kennen waarbij verzekerde exporteurs in het bezit worden gesteld van voorgetekende en gedeeltelijk reeds ingevulde certificaten van assurantie, die door de verzekerde met de gegevens van de te exporteren goederen worden gecompleteerd.

Een polis behoeft niet noodzakelijkerwijs één enkel transport te dekken, hij kan ook gebruikt worden voor de contractverzekeringen, die hiervoor genoemd werden of voor één grote exporttransactie, die allerlei transporten met zich meebrengt. Daarnaast kan dan voor elk afzonderlijk transport een certificaat van verzekering worden afgegeven.