Douanestatus en douanetoezicht

Uniegoederen zijn:

• goederen die geheel zijn verkregen in de EU waarbij geen goederen mogen zijn toegevoegd die van buiten de EU afkomstig zijn.
• goederen uit een land buiten de EU die in het vrije verkeer zijn gebracht.
• goederen die in de EU verkregen zijn uit:
• een combinatie van de hiervoor genoemde goederen.
• goederen die verkregen zijn uit een derde land en die in het vrije verkeer zijn gebracht.

Als hoofdregel geldt: ‘alle goederen die zich in het douanegebied van de EU bevinden hebben de Unie status tenzij ergens uit blijkt dat de goederen niet-Unie zijn.’

De hoofdregel heeft wel een belangrijk gevolg. Als de douane er vanuit moet gaan dat alle goederen binnen de EU Uniegoederen zijn dan is het uiteraard belangrijk om ervoor te zorgen dat er aan de buitengrenzen goed gecontroleerd wordt. Want als niet-Unie goederen de EU binnen komen en de douaneprocedures worden niet gevolgd (smokkel dus) dan worden er geen rechten bij invoer betaald en wordt ook niet voldaan aan andere (niet-fiscale) wetgeving. Maar als die goederen eenmaal binnen de EU zijn, moet de douane die goederen aanmerken als Uniegoederen, tenzij de douane nog kan bewijzen dat die goederen gesmokkeld zijn.

Om dat te controleren voert de douane toezicht uit. Dit toezicht is erop gericht dat de douanewetgeving goed wordt nageleefd. Goederen die de EU binnenkomen worden in principe altijd aangemerkt als niet-Uniegoederen. Het douanetoezicht op deze goederen blijft bestaan totdat:

• blijkt dat de goederen toch de Unie status hebben.
• de goederen de Unie status krijgen.
• de goederen de EU weer verlaten.