Rechter: ontslag chauffeur na geweigerd verlof onterecht

De situatie

De werknemer, sinds 2019 in dienst als chauffeur, had begin 2025 meerdere keren verlof aangevraagd voor de periode rond Pasen. Zijn werkgever wees die verzoeken af met de mededeling dat in de maanden april tot en met juni sprake was van 'seizoensdrukte'. De chauffeur besloot toch te gaan. Vanuit Griekenland belde hij zijn leidinggevende op de eerste werkdag na Pasen om te melden dat hij niet kon werken, omdat hij met vakantie was. De werkgever reageerde met een ontslag op staande voet, wegens ongeoorloofde afwezigheid en werkweigering. De chauffeur stapte vervolgens naar de rechter en vroeg onder meer om de transitievergoeding, de gefixeerde schadevergoeding en een billijke vergoeding.

Oordeel van kantonrechter

De kantonrechter oordeelde dat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig gegeven was. Volgens artikel 7:638 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek moet een werkgever binnen twee weken na een verlofaanvraag schriftelijk gewichtige redenen aanvoeren als hij het verlof wil weigeren. Doet hij dat niet, dan wordt het verlof automatisch vastgesteld volgens de wens van de werknemer. De werkgever had weliswaar verwezen naar 'seizoensdrukte', maar dat was volgens de kantonrechter onvoldoende onderbouwd. Er was geen bewijs dat het opnemen van verlof door deze werknemer zou leiden tot een ontwrichting van de bedrijfsvoering. De enkele verwijzing naar een drukke periode was volgens de kantonrechter niet genoeg om van een gewichtige reden te spreken. Daarom gold het verlof als verleend. De werknemer was dus geoorloofd afwezig, en zijn weigering om te werken was terecht. Het ontslag op staande voet hield geen stand.

Gevolgen voor de werkgever

De kantonrechter veroordeelde de werkgever tot betaling van:

• de transitievergoeding (gebaseerd op het gemiddelde loon inclusief toeslagen en vakantiegeld);
• de gefixeerde schadevergoeding wegens onregelmatige opzegging;
• de proceskosten van de werknemer.

Hoewel de rechter vond dat de werkgever ernstig verwijtbaar had gehandeld door het ontslag op staande voet te geven, werd de billijke vergoeding op nihil gesteld. De werknemer had zelf niet eerlijk gecommuniceerd over zijn vakantie, waardoor hij de werkgever op het verkeerde been had gezet. Bovendien werd zijn inkomensschade al gecompenseerd via de gefixeerde schadevergoeding, zodat een extra billijke vergoeding niet op zijn plaats was.

Lessen voor werkgevers in handel en logistiek

In de handel en logistiek is het door personeelstekorten en piekdruktes vaak een uitdaging om verlof te verlenen, waardoor werkgevers geneigd zijn aanvragen te weigeren. Toch gelden hiervoor strikte wettelijke regels:

• Weiger tijdig en schriftelijk. Binnen twee weken na de aanvraag moet een werkgever schriftelijk motiveren waarom het verlof niet kan worden toegekend. Gebeurt dat niet (of niet overtuigend), dan wordt het verlof geacht te zijn verleend.
• Onderbouw de gewichtige reden. Een algemene mededeling zoals 'seizoensdrukte' of 'verlofstop' is onvoldoende. De werkgever moet kunnen aantonen dat het toekennen van verlof de bedrijfsvoering daadwerkelijk zou ontwrichten.
• Communiceer en waarschuw. Als een werknemer ondanks een weigering toch dreigt weg te blijven, is het verstandig om duidelijk te waarschuwen voor de mogelijke gevolgen, bijvoorbeeld dat dit kan leiden tot ontslag.
• Wees terughoudend met ontslag op staande voet. Een ontslag op staande voet is de zwaarste sanctie in het arbeidsrecht. Rechters toetsen streng of dat proportioneel is en kijken daarbij naar alle omstandigheden van het geval. Raadpleeg daarom altijd een jurist om de financiële risico’s van een gerechtelijke procedure te beperken.

Lees de volledige uitspraak op de website van de Rechtspraak.