Verpakken van gevaarlijke stoffen, best ingewikkeld

Het verpakken van gevaarlijke stoffen is iets waar wij veel vragen over krijgen. Dat is niet gek, want erachter komen welke verpakking nodig is, is nogal een complex proces. Eerst moet je opzoeken wat de specifieke verpakkingsinstructie is die bij het UN-nummer van de stof hoort. Dan ga je die lezen en moet je kijken naar de verpakkingsgroep en of er nog bijzondere bepalingen, uitzonderingen of vrijstellingen gelden. Het kan dus best zijn dat er een uitgebreide verpakkingsinstructie is, maar dat in de bijzondere bepalingen staat dat jouw specifieke stof daarvan is uitgezonderd. Maar er kan ook staan dat als jij een product hebt in verpakkingsgroep III, het moet voldoen aan de eisen van de strengere verpakkingsgroep II omdat de verpakking sterker moet zijn voor bijvoorbeeld transport.

Verwarrend

Er zijn ook stoffen die geen verpakkingsgroep hebben. Maar dan kan er in de bepalingen wel staan dat de verpakking moet voldoen aan de eisen van een bepaalde verpakkingsgroep. Dat is bijvoorbeeld het geval bij lithium-ionbatterijen. En dan heb je ook nog te maken met vrijstellingen. Want als je een gelimiteerde hoeveelheid verstuurt, kan het zijn dat de strenge regels vervallen. Ik begrijp dat het voor een hoop mensen verwarrend is, want het zijn vaak meerdere pagina’s die ze moeten doornemen.

Verantwoordelijkheid

Toch is het belangrijk om er goed in te duiken, zeker als je producent bent. Je hebt dan als eerste in de keten de verantwoordelijkheid voor een goede verpakking. Maar ook andere ketenpartners als vervoerders hebben verantwoordelijkheden. Zij moeten controleren of de verpakking inderdaad geschikt is voor vervoer. De ketenaansprakelijkheid is hier van belang. Zeker als er afgevuld of herverpakt wordt, moet de nieuwe verpakking voldoen aan alle eisen. Maar ook als het transportmiddel verandert, kunnen de instructies wijzigen. Denk bijvoorbeeld aan luchtvracht. De inspecties controleren de hele keten, van productie tot opslag en transport.

Veiligheid

Soms hoor ik medewerkers van bedrijven zuchten waarom het allemaal zo gecompliceerd en ingewikkeld is. Dat heeft natuurlijk een reden, namelijk veiligheid. De verpakking is de laatste barrière tussen de mens en de schadelijke stof. Helaas heb ik de afgelopen jaren voorbeelden gezien van hoe het mis kan gaan. Denk aan een flesje met een schadelijke stof erin die zonder etiket in een magazijn stond. Een nieuwe medewerker wilde het opruimen. Het flesje stond bol en was wat wit uitgeslagen. Toen hij de dop losmaakte, rook hij een zure lucht, werd hij onwel en moest hij naar de huisarts. Een andere collega handelde meteen door het goedje in de wc te gooien. Ontzettend fout natuurlijk, want zo komt het in het milieu terecht en is het lastig te achterhalen wat er nu in zat. Uiteindelijk hebben we samen met dit bedrijf nieuwe instructies gemaakt, waardoor een flesje zonder etiket niet meer mogelijk is.